پروژه های مشارکت در ساخت در امور مالی همواره نگرانی‌هایی برای هردو شریک به‌همراه دارد. مالک زمین و سرمایه‌گذار هردو بابت این مشارکت می‌توانند در معرض برخی آسیب‌های حقوقی قرار داشته باشند. شاید یکی از مهمترین نگرانی‌ها، عدم شناخت مالک زمین نسبت به تعهد سرمایه‌گذار برای ساخت صحیح و اتمام به موقع پروژه باشد. بنابراین لازم است که قراردادی شفاف و قانونی بین طرفین امضا شود تا تصمیم به مشارکت، پشیمانی به همراه نداشته باشد.
ساختمان هایی برای مشارکت در ساخت مناسب هستند که در یکی از دسته بندی های ساختمان های کلنگی، خانه های حیاط دار قدیمی، اپارتمان های چند واحدی با زمین در ابعاد بزرگ باشند . معمولا این ساختمان ها بعد از بازسازی شامل چند طبقه و چند واحد خواهند بود.
اما دانستن این نکته ضروری است که جزییات این شرایط مشارکت در ساخت نسبت به ارزش زمین، متراژ، منطقه و نوع مصالحی که قرار است در ساخت استفاده شود، متغیر است.
عرف در بازار به این شکل است که فردی به عنوان مالک زمین خود را در اختیار فردی تحت عنوان سازنده قرار می‌دهد و سازنده، تعهد می‌کند که مبلغی برای ساخت آپارتمان روی زمین سرمایه‌گذاری کند و به نسبت میزان سرمایه آورده شده که بر اساس آن توافق صورت می‌گیرد، طرفین در آپارتمان‌های ساخته شده سهیم می‌شوند.
این نوع معامله و توافق برای طرفین سودآور است. زیرا ارزش افزوده حاصل از ساخت، مبلغ قابل توجهی خواهدبود که برای سازنده و مالک به قدر کافی سودمند است.
در آغاز این نگاره به بررسی مشارکت در ساخت خواهیم پرداخت. تا هر چه بیشتر با آن آشنا شویم . مشارکت در ساخت می تواند به عنوان راه کاری اساسی برای بسیاری از کسانی‌که در خانه‌های قدیمی و کلنگی زندگی می‌کنند مطرح شود.
این افراد عموما توانایی مالی برای تخریب و باز سازی ساختمان خود را ندارند. از این رو مشارکت در ساخت می تواند به عنوان راه کاری خوب مطرح شود. اما داشتن اطلاعات کافی در زمینه مشارکت در ساخت لازمه اساسی برای اقدام به ساخت و ساز و تلقی میگرد.